O jee, Yair Lapid blijkt toch niet zo´n duif te zijn als sommigen dachten

Lapid

Toen de nieuwe Israelische regering in maart eindelijk rondkwam, waren er mensen die aangaven te verwachten dat deze regering-Netanuyahu gematigder zou zijn dan de vorige, omdat met name de partij ´Yesh Atid´ van Yair Lapid er als tweede in grootte partij (19 zetels) haar opwachting in maakte. Lapid zou een middenkoers voorstaan en geen havik zijn.  Lees bijvoorbeeld wat het CIDI, onze Haagse Israel-lobby toen schreef:

Het nieuwe kabinet herbergt meer gematigden dan de vorige regering-Netanyahu. De nieuwe minister van Financiën is de gematigde oud- journalist en televisiepresentator Yair Lapid van de centristische Yesh Atid-partij, de op een na grootste van Israel. Ook Tzipi Livni, die als minister van Buitenlandse Zaken bekend stond als een voorstander van vredesonderhandelingen, komt terug - nu als minister van Justitie. 1)

Welnu, diegenen die een gematigde aanpak, of zelfs een ´vredesaanpak´, verwachtten van Lapid, doen er goed aan het interview te lezen dat de New York Times met hem had en dat op 19 mei in die krant werd gepubliceerd. Daarin kunnen zij lezen dat Lapid gewoon net zo´n havik is als de rest van deze regering. Dat is iets wat ze trouwens al vanaf het begin hadden kunnen weten. Want wat kun je anders verwachten van een man die zijn verkiezingscampagne begon in de nederzetting Ariël, en tijdens die campagne zei dat ´de nederzettingen niet het probleem zijn´ en dat Jeruzalem nooit meer zal worden gedeeld.
In het interview zei Lapid onder andere:   

... that Israel should not change its policy on Israeli settlements in the West Bank in order to revive the stalemated peace process, and that Jerusalem should not serve as the capital of a future Palestinian state — an essential part of Palestinian plans.
(.....)
He said he had found Mr. Netanyahu “more willing” and “more prepared than people tend to think” to make peace with the Palestinians. Indeed, there was little daylight between the two men’s positions. Mr. Lapid said he would not stop the so-called “natural expansion” of settlements in the West Bank, nor curtail the financial incentives offered Israelis to move there. He said the large swaths of land known as East Jerusalem that Israel captured from Jordan in the 1967 war and later annexed must stay Israeli because “we didn’t come here for nothing.”
 “Jerusalem is not a place, Jerusalem is an idea,” he said. “Jerusalem is the capital of the Israeli state.”
Kort gezegd, de ´gematigde´ Lapid zegt dus dat hij geen ander politiek wil met betrekking tot de nederzettingen, geen einde wil maken aan de ´natuurlijke uitbreiding´ ervan en (ondanks Israels heftige begrotingstekorten) niet wil stoppen met de politiek van het verlenen van subsidies aan diegenen die zich daar willen vestigen. Ook wil hij niets veranderen aan het feit dat Israel grote lappen grond van de Westoever aan Oost-Jeruzalem heeft toegevoegd en het geheel in 1967 heeft geannexeerd, noch wil hij dat Oost-Jeruzalem ooit de hoofdstad wordt van een Palestijnse staat. Hij is niet bereid concessies te doen voor een akkoord (hij zei ook niet te geloven dat er een partner voor vrede is aan de andere kant). En hij zegt voor het onmiddellijk uitroepen van een Palestijnse staat te zijn in gebieden waar geen Joden wonen, om dan pas na een paar jaar de uiteindelijke grenzen te bepalen. Dat is een voorstel wat de Palestijnen al meermalen hebben afgewezen, omdat ze vrezen dat die tijdelijke grenzen dan binnen de kortste keren door Israel tot definitieve grenzen zullen worden ge bombardeerd.
Maar misschien het meest onthullend is wel het feit dat Lapid zegt dat er zo goed als geen verschil is tussen de visie van Netanyahu en die van hem, wat de politiek ten opzichte van de Palestijnen betreft. Daarmee mogen we aannemen dat Israel bij de verkiezingen van januari de Likud weliswaar op verlies heeft gezet, maar tegelijkertijd met Lapid een soort kloon ervan heeft binnengehaald. Waarvan akte.
  
Outposts
En intussen heeft die Israelische regering, die volgens het Cidi dus gematigder zou uitpakken, afgelopen week nog eens haar vredeswil laten blijken. In en brief aan het Israelische Hooggerechtshof liet zij weten dat vier zogenaamde ´illegale´nederzettingen´ die op de nominatie stonden om te worden afgebroken, zullen worden gelegaliseerd. (´Illegaal´ wil in dit verband zeggen dat de nederzettingen ook door de Israelische regering als onwettig werden bestempeld, dit in tegenstelling tot andere nederzettingen die dat volgens het internationale recht ook wel zijn, maar die dus door de Israelische regering wel als rechtmatig zijn aangemerkt). De vier nu te ´echten´ outposts zijn Givat Assaf, gelegen bij Beit El; Mitzpeh Lachish in de zuidelijke heuvels van Hebron, Ma’aleh Rehavam bij Gush Etzion; en Givat Haroeh, bij de nederzetting Eli.

De 'outpost' Givat Assaf (Foto Peace Now) 

De beslissing om de vier nederzettingen te legaliseren kwam aan de vooravond van een nieuw bezoek van de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Kerry, die bezig is aan een poging om het ´vredesproces´ tussen Israel en de Palestijnen te reanimeren. Kerry wordt donderdag in Israel verwacht. Naar verluidt was de Amerikaanse minister niet blij met het nieuws van de voorgenomen legalisatie van de vier ´buitenposten´. Hij nam volgens de Israelische kranten de ongewone stap om de Israelische ambassadeur in Washington, Michael Oren, op te bellen en te vragen de legalisatie niet door te laten of in ieder geval wat uit te stellen, omdat de start van besprekingen er niet bepaald makkelijker door wordt. 

1) Het Cidi heeft het betreffende stuk inmiddels van haar site gehaald, zodat ik er helaas niet naar kan verwijzen. In het artikel voorspelde het Cidi dat de nieuwe regering-Netanyahu onder meer door de aanwezigheid van Lapid gematigder zou zijn dan haar voorganger. Daarbij zag het Cidi blijkbaar over het hoofd dat de sleutelposten in deze regering naar uitgesproken haviken waren gegaan, nog afgezien van het feit dat ook toen al zichtbaar was dat Lapid helemaal niet zo´n duif was.